De wereldvreemdheid van Elio di Rupo

Vandaag werd er in de media melding gemaakt van het feit dat Elio di Rupo aan de inwoners van zijn thuisstad Bergen een brief had gestuurd om steun te vragen voor de komende lokale verkiezingen. Op zich is hier niets mis mee, alhoewel men zich de vraag kan stellen of een zetelend premier lijsttrekker dient te zijn bij dergelijke verkiezingen.

Wettelijk is dit mogelijk, gebruikelijk is het echter allerminst. Het is de eerste keer sinds het ontstaan van België in 1830 dat een premier kandidaat-burgemeester is. Ondanks de enorme uitdagingen en problemen die zich voordoen op het federale vlak vindt de premier (net zoals minister Turtelboom) nog de tijd om lijsttrekker te zijn in de eigen stad en campagne te voeren.

Foto: Wikipedia

Hetgeen wel zeer opvallend was in de kwestieuze brief is dat Di Rupo zijn stadsgenoten oproept om zich met eventuele vragen en problemen rechtstreeks naar zijn kabinet in de Wetstraat te richten !

Minstens wordt hier toch de indruk gewekt dat het kabinet (dat uiteraard federaal wordt gefinancierd) wordt gebruikt voor een lokale campagne en de herverkiezing van Di Rupo als titelvoerend burgemeester.

Uiteraard was de NV-A er al dan niet terecht als de kippen bij om deze praktijk aan de kaak te stellen en hiertegen te protesteren.

Los van de vraag of er hiermee nu iets onwettelijk of onbetamelijk is gebeurd is het toch verwonderlijk dat Di Rupo zich voorafgaand aan dit initiatief niet heeft gerealiseerd dat dit mogelijkerwijze gevoelig zou kunnen liggen bij de andere politieke partijen in het algemeen en Vlaanderen in het bijzonder.

Op een ogenblik dat de argwaan tegenover zijn regering en zijn persoon toch nog redelijk aanzienlijk is, ziet hij er blijkbaar geen graten in om zoiets te doen, met het risico dat hij nog meer mensen tegen zich in het harnas jaagt, hetgeen zijn populariteit (vooral in Vlaanderen) niet ten goede komt.

Wat kan hiervoor de verklaring zijn ? Ofwel is betrokkene totaal wereldvreemd en is hij totaal niet op de hoogte van hetgeen er in de samenleving leeft, ofwel is het een ultieme blijk van arrogantie, ofwel ziet hij er totaal geen kwaad in en beschouwt hij dit als een normaal (Waals) handelen.

Elk van de drie hypotheses is natuurlijk even erg !

Professor Carl Devos ventileerde de mening dat één en ander gebaseerd was op een communicatiefout en dat hier dan ook niet zo zwaar diende te worden aan getild.

Dit is mogelijk, doch in de korte periode dat deze regering aan de macht is, zijn er toch al ettelijke van deze foutjes opgedoken, dewelke mogelijkerwijze doorgang zouden gevonden hebben mochten ze niet zijn opgemerkt. Denken we hierbij maar aan de inlevering van de inkomsten van de ministers en het bevriezen van de dotatie van het koningshuis.

Een foutje kan altijd gebeuren, maar vele foutjes op korte tijd stemmen tot nadenken.