De grondwet buitenspel: de ware reden

De laatste tijd hebben al meerdere juridische experts hun bezorgdheid geuit omtrent de wijze waarop deze regering met de grondwet omgaat.

Waarover gaat het ?

Om in België de Grondwet te kunnen wijzigen dient het parlement bij gewone meerderheid de artikelen aan te duiden die in een volgende legislatuur in aanmerking komen voor wijziging. Na het organiseren van verkiezingen heeft het parlement dan de mogelijkheid om dit ook effectief te doen, mits een 2/3de meerderheid.

Foto: Reuters

Eén van de artikelen die voor de laatste verkiezingen van 2010 voor herziening vatbaar werden verklaard is artikel 195 van de grondwet. Dit artikel bevat de hierboven kort samengevatte werkwijze om tot wijziging van de grondwet te kunnen overgaan.

De huidige regering wenst dit artikel nu "tijdelijk" te wijzigen en te schorsen zodat zij toch een heel aantal grondwetsartikelen kan wijzigen zonder dat deze tijdens de vorige legislatuur voor herziening vatbaar werden verklaard. Men gebruikt dus a.h.w. artikel 195 als een passe-partout om de grondwet buitenspel te zetten.

Het spreekt vanzelf dat dit een zeer gevaarlijk precedent is en dat dergelijke constructies eenvoudig kunnen misbruikt worden om bepaalde zaken in de grondwet te laten opnemen zonder dat de bevolking zich hiermee akkoord kan verklaren.

De regering zegt echter dat er zich geen probleem stelt en dat deze tijdelijke ingreep noodzakelijk is om het moeizaam bereikte akkoord over de staatshervorming te kunnen uitvoeren. Vooral de Vlaamse politici - met staatssecretaris Verherstraeten (CD&V) voorop - trachten dit juridisch kunst- en vliegwerk te vergoelijken door het op die manier aan de Vlamingen voor te stellen.

In een artikel in De Morgen stelt Hendrik Vuye - professor staatsrecht aan de universiteit van Namen - dat dergelijke ingrepen helemaal niet nodig zijn om de staatshervorming te realiseren en BHV te splitsen !

Artikel 195 dient volgens hem juridisch gezien enkel te worden geschorst om een kleine hervorming van de Senaat te realiseren, maar bovenal om al de compensaties die de Franstaligen bij de onderhandelingen hebben bedongen, in de grondwet te kunnen verankeren.

Deze stelling wordt verkondigd door een professor aan een Franstalige universiteit. Deze kan men toch bezwaarlijk verdenken van enig overdreven flamingantisme.

Het bewuste artikel vindt men hier terug: http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/1394252/2012/02/14/De-grondwetsfraude-van-de-regering-Di-Rupo.dhtml

Het lijkt er dus steeds meer op dat de Vlaamse onderhandelaars zich eens te meer hebben laten rollen en enkel bevoegdheidsoverdrachten hebben kunnen bekomen op voorwaarde dat de Franstaligen allerlei zaken die in hun voordeel zijn in de grondwet konden laten opnemen.

Hierbij dient er te worden op gewezen dat er geen enkele instantie bestaat - zelfs niet het Grondwettelijk Hof - die kan optreden bij een dergelijke flagrante schending van de grondwet. De regering eigent zich dus op volstrekt ongrondwettige wijze de bevoegdheid toe om de grondwet naast zich neer te leggen en dit uitsluitend ten voordele van de Franstaligen !

De Franstaligen hebben dit overigens goed bekeken. Eens de grondwet in hun voordeel is gewijzigd kan dit nooit meer worden teruggedraaid. Om de grondwet te wijzigen heeft men namelijk een 2/3de meerderheid nodig en alle Vlaamse parlementsleden samen komen nooit aan die 2/3de.

Professor Vuye besluit - op ironische toon - met te stellen dat deze regering de mond weliswaar vol heeft over sociale- en fiscale fraude, doch dat grondwetsfraude blijkbaar niet gesanctioneerd wordt ...