De (on)geloofwaardigheid van de Belgische politiek

Politici doen ons graag geloven dat zij handelen in het belang van ons land en zijn bevolking. Een nadere blik op hun (beleids)daden doet echter dikwijls vermoeden dat zij vooral hun eigenbelang en dat van hun partij dienen. Vele burgers overvalt hierbij een gevoel van ongeloof, machteloosheid en verontwaardiging. In deze blog wordt getracht om hierover, over de partijgrenzen heen, op een kritische, doch correcte wijze verslag te geven.

vrijdag 29 juni 2012

Di Rupo valt uit de toon ...

"Premier Di Rupo valt uit de toon op Europese top"

BEWAAR ARTIKEL

Bewerkt door: Joeri Vlemings
29/06/12 - 00u58 Bron: belga.be

Premier Elio Di Rupo heeft tijdens het eerste deel van de Europese top een paar opvallende tussenkomsten gehouden. Hij herhaalde de Belgische kritiek op de aanbevelingen van de Europese Commissie, maar stelde, zo zeggen diplomaten, ook het nut van het 'twopack' in vraag. Dat is de verzamelnaam van de in de steigers staande Europese wetgeving die de controle op de nationale begrotingen moet versterken. De woordvoerder van Elio Di Rupo ontkent echter "met klem" dat de premier op de Europese top het nut van het 'twopack' in twijfel getrokken heeft.

Tijdens de verschillende Europese ministerraden uitten de Belgische ministers de voorbije weken steevast dezelfde kritiek op de Europese aanbevelingen. Ons land is het eens met de doelstellingen, maar de Europese Commissie laat te weinig manoeuvreerruimte, luidde het telkens. Vooral de vraag om de pensioenleeftijd te verhogen, stoot tegen de borst, en ook het systeem van loonindexering blijft een heilig huisje. PS-minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette herhaalde die kritiek nog eens in een kranteninterview.

Op de Europese top gaf ook Di Rupo nog eens uiting aan die kritiek. Hij viel volgens ingewijden uit de toon, niet alleen omdat hij een van de slechts vijf premiers was die commentaar gaven op de aanbevelingen, maar vooral omdat hij in een klap ook het twopack aanviel. Retorisch stelde hij het nut ervan in vraag.

Eensgezindheid
Naar verluidt kwam de opmerking van Di Rupo vreemd over bij zijn 26 collega's. Ook al moeten de lidstaten en het parlement nog een akkoord vinden over de twee verordeningen, zo goed als iedereen is het eens over het nut van strengere begrotingsregels. Het twopack zou lidstaten onder meer verplichten hun begroting al in oktober aan de Europese Commissie voor te leggen.

Ondanks de kritiek van Di Rupo keurden de leiders de aanbevelingen van de Commissie voor de lidstaten goed. Volgens de woordvoerder van Di Rupo klopt het ook niet dat de premier het twopack aanviel. Di Rupo heeft deelgenomen aan de discussie over de datum van inwerkingtreding van de twee verordeningen en "de bijbehorende timing voor het indienen van de begroting", luidt het.

Deadline
Het twopack zal de EU-lidstaten vragen hun begroting al in oktober aan de Europese Commissie voor te leggen. Maar omdat het Europees parlement en de lidstaten nog aan het onderhandelen zijn over de precieze inhoud van de wetgeving, is het nog niet duidelijk wanneer de deadline precies zal liggen. Het lijkt bovendien onhaalbaar dat het twopack al in oktober van dit jaar van toepassing zal zijn.

dinsdag 26 juni 2012

De flop van Lieten

Derde kanaal OP12 flopt

Door: Pieter Dumon − 26/06/12, 08u13 − Bron: De Morgen

Het kostte mediaminister Ingrid Lieten (sp.a) veel moeite om een politiek akkoord rond het derde kanaal voor de VRT te versieren. Maar na enkel tegenvallende kijkcijfers, staat die politieke vrede op losse schroeven.

"Het derde kanaal is een non-project", zegt Bart Tommelein, mediaspecialist van oppositiepartij Open Vld. "Ik heb van meet af aan gezegd dat jongeren niet zaten te wachten op een eigen televisie-aanbod. De cijfers geven me nu gelijk."

Een succes zijn de eerste stappen die de VRT op het vlak van jongerentelevisie zet inderdaad niet, om het voorzichtig te zeggen. Sinds kinderzender Ketnet op 1 mei naar een eigen kanaal verhuisde, deed de VRT al een aantal pogingen om na bedtijd van de allerkleinsten met een aanbod voor jongeren uit te pakken. Onder de noemer OP12 waren er op het nieuwe kanaal na acht uur een aantal concerten en fragmenten uit programma's van de radiozenders Studio Brussel en MNM te zien.

Concurrent: internet
Ondanks de grote namen die OP12 daarvoor in stelling bracht kon geen van die programma's potten breken. Het concert van dEUS bijvoorbeeld boeide slechts 24.165 kijkers. Norah Jones moest het met 5.838 fans doen en ook de jongerenmerken MNM en Studio Brussel scoren niet op televisie. De fragmenten uit de radiomarathon van MNM-dj Peter Van de Veire lokten op een goeie dag iets meer dan 30.000 kijkers, het Studio Brussel-programma Blok Party bleef op 5.000 kijkers steken. "Logisch", vindt Tommelein. "We hebben het over een generatie die groot geworden is met het internet. Alles wat ze willen horen en zien op muziekgebied plukken ze van het net."

Ook bij N-VA, dat het derde kanaal mee goedkeurde, hebben ze vragen over wat de VRT met de extra zender doet. Niet zozeer over het jongerenaanbod - dat moet nog wat tijd krijgen om te groeien - maar wel over wat Canvas met de vrijgekomen zendtijd doet. Ook die zender kreeg in mei immers een upgrade nu het de beschikbare zenduren niet langer met Ketnet moet delen.

Sportuitzendingen
Canvas moest een nieuwszender worden, met meer aandacht voor actualiteit en verdieping. En net daar wringt het schoentje voor N-VA. "De vrijgekomen zendtijd blijkt in realiteit vooral naar sportuitzendingen te gaan", zegt Wilfried Vandaele, die voor N-VA in de mediacommissie zetelt. En dat doet bij Vandaele de twijfel over het hele project groeien. "We zijn altijd al een koele minnaar van het derde kanaal geweest. Een extra zender met een prijskaartje van vier miljoen euro starten in tijden van economische crisis en besparingen allerhande is sowieso moeilijk uit te leggen. Dat dat geld nu vooral moet dienen om nog meer sport uit te zenden maakt dat nog moeilijker." Al wil Vandaele nog niet te hard oordelen over het hele project. "Het publiek vindt de nieuwe zender duidelijk niet ofwel schort er iets aan de inhoud maar het is nog te vroeg om een evaluatie ten gronde te maken. We geven zowel OP12 als het vernieuwde Canvas nog wat tijd, maar we blijven het zeker opvolgen." Ook Philippe De Coene (sp.a), voorzitter van de commissie Media, blijft wat die verdieping betreft voorlopig op zijn honger zitten. "Het mag wat die actualiteit en verdieping betreft ook voor mij wat meer zijn", zegt hij. "Ik koester heel hoge verwachtingen voor het nieuwe Canvas."

Lees meer in De Morgen.

vrijdag 22 juni 2012

Weer heibel dankzij sp.a

Door: Kristof Windels − 22/06/12, 06u56 − Bron: De Morgen

CD&V en N-VA hekelen voorstellen sp.a-minister

Opnieuw krijgt een Vlaamse sp.a-minister het verwijt zijn plannen niet met de regering-Peeters II te hebben doorgepraat. Deze keer smaken meerderheidspartijen CD&V en N-VA de hervormingen van minister van Onderwijs Pascal Smet niet. De vakbonden vinden zijn timing betreurenswaardig.

Het blijft rommelen in de Vlaamse meerderheid. De heibel over de houding van viceminister-president Ingrid Lieten (sp.a) in het Uplacedossier en haar verklaringen over een VRT-nieuwsanker-met-hoofddoek waren nog niet koud, of er lijkt al een nieuw haar in de boter te zitten.

Pascal Smet maakte deze week een aantal onderdelen van zijn hervormingsplannen voor het secundair onderwijs bekend. Doel is tot een grotere democratisering te komen. Na kritiek vanuit het onderwijsveld benadrukken CD&V en N-VA dat de plannen nog niet doorgepraat zijn in de Vlaamse regering.

"Er is niets beslist", zegt N-VA-fractieleider Kris Van Dijck. "We weten immers niet eens wat er in de teksten staat. Momenteel is niets aan de meerderheid voorgelegd. De minister poneert dit alles maar gewoon." Van Dijck vreest dat door de vroegtijdige communicatie van Smet "een aantal zaken door het onderwijsveld worden opgenomen als een gegeven". Ook voor CD&V-collega Ludwig Caluwé is het "op dit moment nog onduidelijk wat het hele plan is". De fractieleider stelt vast dat alles "in stukjes en beetjes wordt gelost".

Er is niet alleen onvrede over de communicatie van Smet, maar ook ongerustheid over de inhoud van de plannen. De onderwijsminister stelt een afschaffing van het B-attest voor. Volgens hem moet er een brede eerste graad komen, en niet langer een opsplitsing in aso, tso en bso zoals vandaag.

"Het feit dat wij hierover discussiëren, wekt soms de indruk dat ons secundair onderwijs van slechte kwaliteit zou zijn, hoewel uit internationaal onderzoek blijkt dat onze vijftienjarigen het doorgaans schitterend doen", zegt Caluwé. "Het doel moet niet alleen zijn om de problemen van ons onderwijs op te lossen, maar ook om de sterktes te behouden. Volgens ons zal het nodig blijven om in de eerste graad te differentiëren en te oriënteren, precies om ervoor te kunnen zorgen dat na de eerste graad elke jongere op die plaats zit waar zijn talenten het best tot ontwikkeling kunnen komen."

De twee andere meerderheidspartijen willen de zaken voorlopig niet op de spits drijven. Toch gaat de N-VA de volgende dagen de tijd nemen "om op een rijtje te zetten wat voor ons belangrijk is", benadrukt Van Dijck. Volgende week zullen ze met hun visie naar buiten komen. Caluwé vraagt "een weloverwogen, breed gedragen visie, waarbij over elke stap ernstig is nagedacht".

Over wat de minister zegt, willen de onderwijsvakbonden zich nog niet uitspreken. De discussie van de attesten kan niet losgekoppeld worden van de rest van de hervorming, vinden ze. De timing van de minister is een andere zaak. Die is op zijn minst betreurenswaardig te noemen, menen de vakbonden. "Leerkrachten zijn volop aan het delibereren", zegt Jos Van Der Hoeven van het katholieke COC. "Het is niet het moment om nu met zo'n boodschap te komen. Ik vind dit dom. Wanneer komt er op het departement Onderwijs eens een minister die geen profileringsdrang heeft?"

woensdag 20 juni 2012

De gekte van Verhofstadt

Guy Verhofstadt en de slag van de euromolen

woensdag 20 juni 2012 om 04u57

Iemand moet toch eens berekenen wat al die voorstellen en opiniestukken aan de Europese belastingbetaler zouden kosten, mochten de voorstellen die Guy Verhofstadt daarin formuleert ook worden uitgevoerd.

Het is bekend: als het onrustig wordt op het Europese front, dan grijpt gewezen premier Guy Verhofstadt, vandaag fractievoorzitter van de Europese Alliantie van Liberalen en Democraten, naar de pen. Onveranderlijk prijst hij in zijn herderlijk schrijven de bekende panacees aan voor alle eurokwalen: de euro-obligatie en een verdere economische en politieke verdieping van de Europese Unie.

In een opiniestuk, afgelopen dinsdag verschenen in De Tijd, luidde Verhofstadt nog maar eens de stormklok. ‘Het nu alles op of niets’, stelde hij. ‘Een volwaardige economische en fiscale unie ziet het daglicht, of het einde van de Europese Unie zoals we die kennen is nabij.’

Om de financiële architectuur van de eurozone te versterken hebben we, volgens Guy Verhofstadt, nood aan de snelle invoering van de bankenunie. Die moet toezien op de financiële instellingen. Zo’n bankenunie zou zich ook inlaten met de liquidatie en herkapitalisatie van de probleembanken en zorgen voor één depositiegarantieregeling. En, zo doceert Verhofstadt, er moet ook werk worden gemaakt van een Europese toezichthouder.

Of zo’n bankenunie een garantie op succes is, dat is maar de vraag. In de Verenigde Staten beschikken de grote banken over één opperste bankeninstantie en één toezichthouder. Toch is gebleken dat de Amerikaanse toezichthouder het financiële onheil niet zag naderen en niet heeft kunnen voorkomen dat in 2008 en nadien tal van banken, zelfs een systeembank als Lehman Brothers, omvielen.

Bovendien, als het op het houden van toezicht aankomt, geniet de Europese Unie op alle terreinen een kwalijke reputatie. De miljardenlijst van Europese fraudedossiers toont aan dat de EU nogal laks is met haar controles.

Niettemin zal er vers geld boven tafel komen, betoogde Verhofstadt in De Tijd. Want er is nood aan extra kapitaal voor de Europese Investeringsbank, voor particuliere investeringen. Daarnaast moeten er projectobligaties komen om grootschalige investeringen in infrastructuur en onderzoek te financieren.

Want de ideologische strijd tussen een pleidooi voor meer uitgaven of een aanpak door middel van meer besparingen is misplaatst, schrijft Verhofstadt. We moeten volgens hem de twee doen: én besparen én schulden maken.

De nationale schatkisten zijn leeg, weet Verhofstadt – en hij spreekt uit ervaring, want na zijn premierschap liet hij doodleuk weten dat het geld op was. Bijgevolg moet nu de Europese Unie haar meerwaarde bewijzen, want die geniet van de meest gunstige kredietrating bij internationale geldschieters. Een schulddelgingsfonds, dat moeten we hebben!

Er moet nu, zo doceert Verhofstadt, werk worden gemaakt van het bundelen van alle staatschulden in de eurozone – let op: we hebben het hier over een totaal van maar even 8200 miljard euro, of 87,4 procent van het bbp van de eurozone. Zo kan een enorme liquiditeit wordt gecreëerd, verzekert de liberale voorman, en dat tegen een lagere rente. En zo komen we als vanzelf bij de euro-obligaties uit.

Doen die Duitsers daar toch weer lastig over! Willen die toch wel eerst een volwaardige economische en begrotingsunie. Maar voor een rondje onderhandelingen over verdragswijzigingen en andere constitutioneel gepalaver hebben we nu geen tijd, verzekert Verhofstadt. Die institutionele vraagstukken, die zijn voor later, want nu staat de Europese boel op instorten. Waarmee hij voorbijgaat aan de vaststelling dat net het ontbreken van een constitutionele onderbouw de eurozone deed barsten.

Iemand moet toch eens berekenen wat al die voorstellen en opiniestukken aan de Europese belastingbetaler zouden kosten, mochten de voorstellen die Verhofstadt daarin formuleert ook worden uitgevoerd. Want het is hem nooit genoeg. Europa heeft nu al een ESM (Europees Stabilisatiemechanisme) in het leven geroepen dat kan beschikken over een matras van 700 miljard euro om omvallende lidstaten op te vangen. En dat kapitaal kan nog worden opgetrokken.

Het gaat hier om een permanent financieel steunfonds, te betalen door de Europese burgers zonder dat die daar enige controle over hebben.

Wat in die stoet van opiniestukken van Verhofstadt opvalt, is dat zijn geheugen hem voortdurend in de steek laat. Niet alleen was hij zelf premier toen Griekenland tot de eurozone werd toegelaten – niemand kan zich herinneren dat zijn regering ooit vragen stelde bij de intrede van de Grieken.

Daarbovenop kwam Verhofstadt met Paars terug op een essentiële belofte die destijds werd gedaan aan de Duitsers door de regering van Jean-Luc Dehaene en door toenmalig minister van Financiën Philippe Maystadt, namelijk dat België een primair saldo van rond de 6 procent zou aanhouden.

Met Paars heeft Verhofstadt het Belgisch primaire overschot van 6 procent, nagelaten door Dehaene, teruggevoerd naar een primair overheidstekort van -1 procent. Met andere woorden: met zijn twee regeringen heeft Verhofstadt maar even 25 miljard euro opgebrand – 25 miljard die de regering van premier Elio Di Rupo door sanering moet terugwinnen.

Kunnen ze bij de Europese liberalen echt niemand anders vinden, iemand die geen slag van de euromolen heeft gekregen, om die opiniestukken te schrijven?

donderdag 14 juni 2012

En daarvoor betalen wij belastingen ...

De ‘luieriken'

donderdag 14 juni 2012, 03u00
Auteur:

Het Vlaams parlement doorlichten, dat is bedoeling van www.zewerkenvoorjou.be, een website die nauwgezet alle politici volgt.

Marc Van de Vijver, burgemeester van Beveren en Vlaams volksvertegenwoordiger van CD&V. Heeft volgens de site nog maar vijf schriftelijke vragen gesteld. And that's it.Hoewel hij op negen van de tien plenaire vergaderingen aanwezig is, volgt hij slechts een kwart van de commissies.

Chokri Mahassine, de man achter het festival Pukkelpop en vertegenwoordiger voor SP.A. Totaal aantal initiatieven: net geen vijftig, terwijl het gemiddelde 252 bedraagt. Het merendeel zijn dan nog schriftelijke vragen. Is volgens de webstek ook maar op twintig procent van de commissies aanwezig.

Christian Van Eyken, de enige Franstalige verkozene in het Vlaamse parlement. Plenair komt hij amper opdagen. In de commissies, waar hij meestal als lid aan toegevoegd is, maakt hij evenmin indruk.

Christian Verougstraete, lid van Vlaams Belang. Schreef tot nu toe bijna vijftig amendementen, de rest van zijn activiteiten oogt magertjes. Is wel vaste gast in de commissies en in de plenaire vergadering, maar zegt nooit veel.

dinsdag 12 juni 2012

Luister naar mijn woorden, kijk niet naar mijn daden ...

'Fiscus: Karel De Gucht fraudeerde met 1,2 miljoen euro'

dinsdag 12 juni 2012 om 05u47

Na jaren onderzoek besluit de Bijzondere Belastinginspectie dat eurocommissaris Karel De Gucht "gefraudeerd" heeft door een aandelenwinst van zo'n 1,2 miljoen euro niet aan te geven.

Karel De Gucht © Reuters

Het fiscaal onderzoek tegen Europees commissaris voor Handel Karel De Gucht (Open VLD) en zijn echtgenote is klaar, meldt De Tijd. . De uitleg van het echtpaar heeft de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) niet overtuigd.

Fikse meerwaarde
De fiscus heeft het koppel een "bericht van wijziging"van de belastingaangifte gestuurd. Daarin is sprake van "fraude" met een meerwaarde van ongeveer 1,2 miljoen euro die het koppel volgens de fiscus had moeten aangeven.

De fikse meerwaarde van ongeveer 1,2 miljoen euro dateert van 2005. Toen werd de Belgische verzinkingsgroep Vista verkocht aan de Britse sectorgenoot Hill & Smith. De Gucht had een verkooprecht op de aandelen van Vista.

Bij de oprichting van Vista in 2001 hadden De Gucht en andere investeerders van het vroegere Zincpower dat verkooprecht bedongen. Toen Vista uiteindelijk in 2005 werd overgenomen, wist De Gucht een behoorlijke meerwaarde te realiseren.

De Gucht en zijn advocaat probeerden de belastinginspectie er van te overtuigen dat de bewuste meerwaarde niet aangegeven moest worden.

'Schandalig'
"We hebben geantwoord dat we het niet eens zijn met de visie van de belastinginspecteur", reageert De Guchts advocaat Victor Dauginet.

"Dat de fiscus in zijn bericht van wijziging het woord 'fraude' vermeldt, is ronduit schandalig. Dat is alleen omdat de verjaringstermijn in geval van fraude zeven jaar is en de fiscus de realisatie van de meerwaarde situeert in 2005. Dat laatste betwisten we: ten laatste in 2001 is de meerwaarde gerealiseerd. Dus is alles hoe dan ook verjaard."(Belga/TV)

maandag 11 juni 2012

"Journaalanker met hoofddoekje moet kunnen"

Door: Pieter Dumon − 09/06/12, 08u57 − Bron: De Morgen

Als het van minister van Media Ingrid Lieten (sp.a) afhangt zien we binnen afzienbare tijd een journaliste met een hoofddoek Het Journaal presenteren. Daarmee gaat ze in tegen een VRT-richtlijn die religieuze symbolen bij de presentatoren van de openbare omroep verbiedt.

"Een journaalanker met een hoofddoekje? Persoonlijk heb ik daar geen enkel bezwaar tegen", laat minister Lieten in een interview verderop in deze krant weten. Maar bij de VRT denken ze daar net iets anders over. "Wij willen in onze nieuwsprogramma's absolute neutraliteit uitdragen", laat woordvoerder Bjorn Verdoodt weten. "Onze nieuwsankers mogen geen standpunten innemen op religieus, politiek of welk ander vlak ook. Religieuze symbolen, of het nu een hoofddoek of een kruisje is, kunnen niet." Een richtlijn die trouwens niet alleen voor presentatoren van nieuwsprogramma's maar voor alle VRT-schermgezichten geldt.

Lieten wijst bij haar pleidooi voor hoofddoeken op het scherm naar het belang van diversiteit. "Die diversiteit is in een samenleving van existentieel belang. En dus ook op de VRT." Lieten gaf de openbare omroep en de private partners waarmee die samenwerkt dan ook opdracht om uitdrukkelijk in te zetten op diversiteit. "Er moeten meer mensen met een handicap in het management. Meer vrouwen ook. Meer diversiteit tout court. Voor mij is dat vanzelfsprekend. Aan het onthaal op het kabinet werken vrouwen met een hoofddoekje." En dus moet dat volgens de minister ook op het scherm kunnen.

"Natuurlijk is diversiteit voor ons heel belangrijk", klinkt het bij de VRT. "En we doen op dat vlak heel wat inspanningen. Maar wanneer het over onze presentatoren gaat streven we neutraliteit na. Tegenover alle vormen van religie."

woensdag 6 juni 2012

Arm Vlaanderen

'Peeters II heeft geen project' (Carl Devos)

woensdag 06 juni 2012 om 13u00

Politicoloog Carl Devos over de onmacht van de politiek, de beloftes van de N-VA en de zwakte van de Vlaamse regering.

‘Net zoals Johan Vande Lanotte een paar weken geleden is Vlaams viceminister-president Ingrid Lieten er nu op meesterlijke wijze in geslaagd om de aandacht van de media om te buigen’, zegt politicoloog Carl Devos (Universiteit Gent). ‘Alleen niet in haar eigen voordeel. Keek iedereen aanvankelijk naar de interne verdeeldheid van CD&V over het Uplace-dossier, dan gaat het nu alleen nog over het probleem van de SP.A en Ingrid Lieten in de Vlaamse regering.’

Uit die hele episode en de uitgelekte e-mail van Lieten is weer eens gebleken dat minister-president Kris Peeters (CD&V) de enige baas van Vlaanderen is.

Carl Devos: De voorbije week hebben we in elk geval gezien dat Peeters niet bepaald bang is voor Ingrid Lieten en de SP.A. Had Johan Vande Lanotte of Frank Vandenbroucke als viceminister-president in de Vlaamse regering gezeten, dan was het wel anders gelopen. Het probleem is dus dat er nu geen ministers zijn die in Peeters’ gewichtscategorie spelen, en dat keert zich op den duur tegen hem. Want daardoor is de regering-Peeters II zwakker dan Peeters I. Ze doet wel wat ze moet doen, hoor: ze beslist, voert uit en brengt de begroting op orde. Maar er is geen vonk, geen enthousiasme of gedrevenheid, geen project ook.

Peeters II zal waarschijnlijk een soort van overgangskabinet blijken te zijn. Het zal pas weer interessant worden na 2014, met Peeters III of De Wever I. Dan zal de Vlaamse regering een hele rist nieuwe bevoegdheden hebben. Je merkt dat nu trouwens al aan Peeters’ ongeduld. Hij kan niet wachten tot de federale regering, die haar schwung ook al verloren lijkt te hebben, werk maakt van de staatshervorming. (AP)

Het volledige interview met Carl Devos vindt u deze week in Knack.

maandag 4 juni 2012

Toonbeeld van goed bestuur

Regering 'vergeet' 250 miljoen te gebruiken

Bewerkt door: Steven Alen − 04/06/12, 04u39 − Bron: belga.be

Een fonds voor alternatieve energie met daarin 250 miljoen euro werkt na meer dan twee jaar nog altijd niet of nauwelijks. De regering heeft nog altijd geen bestuurders en een regeringscommissaris benoemd, schrijft Het Nieuwsblad.

Eind 2009 besliste de regering van Herman Van Rompuy om de producenten van kernenergie 500 miljoen euro te laten betalen: de 250 miljoen euro nucleaire taks die elk jaar moet worden betaald en nog eens hetzelfde bedrag voor een apart fonds, waarmee projecten voor hernieuwbare energie worden gefinancierd.

De fondsen kwamen er ook, alleen heeft de regering na twee en een half jaar nog altijd geen regeringscommissaris en vier onafhankelijke bestuurders benoemd en dus kunnen ze nog niet echt uit de startblokken schieten.

Maatregelen
Groen-Kamerlid Kristof Calvo ondervroeg staatssecretaris voor Energie Melchior Wathelet (CDH), maar die kon geen uitleg geven. Intussen werd er wel op gewezen dat het dossier door de lange periode van lopende zaken in een vergeethoekje is gesukkeld.

Wathelets voorganger Paul Magnette (PS) kon wettelijk gezien geen benoemingen uitvoeren. "Wij gaan hier nu dringend werk van maken en de benoemingen zo snel mogelijk regelen", luidt het.

vrijdag 1 juni 2012

Ruzie in de Vlaamse Regering

De sfeer is goed

OPINIE − 01/06/12, 06u39 − Bron: De Morgen

De verdeeldheid in de Vlaamse regering ligt open en bloot

Niet eens 24 uur heeft de Vlaamse regering de schijn kunnen ophouden dat minister Joke Schauvliege (CD&V), en zij alleen, verantwoordelijk is voor de fel gecontesteerde uitreiking van een milieuvergunning voor het nieuwe megashopping- center Uplace in Machelen. Hoewel haar partijgenoot en minister-president Kris Peeters bij andere gelegenheden geen voordrachtwedstrijd of amateurwielerkoers overslaat om zelf op het schavot te kruipen, liet hij nu de overvloedige media-aandacht aan de bevoegde minister. Schauvliege pakte aldus de kogels die ook bestemd waren voor haar regeringsleider (zodat die niet te veel aan zijn Unizo-afstamming moest herinnerd worden), voor haar ten diepste verdeelde partij en voor de zo mogelijk nog dieper verdeelde Vlaamse regering.

Dat was best moedig van Schauvliege, maar politiek was die communicatiestrategie natuurlijk onzin. De minister van Leefmilieu mag dan wel de volle bevoegdheid uitoefenen over het uitreiken van milieuvergunningen, in principe beslist een regering collegiaal - dat wil zeggen: een en ondeelbaar. Dat geldt met name ook voor beslissingen met een verregaande ruimtelijke en economische impact. Inhoudelijk had regeringspartij sp.a wel een punt met haar striemende kritiek op de Uplacevergunning, het verzet klonk tegelijk hypocriet en zelfs politiek onzindelijk. Je eigen regeringsleden laten uithalen naar pas genomen beslissingen van collega-ministers: wie zich afvraagt waarom de Vlaming zijn geloof in de politiek verliest, vindt daar het antwoord.

Maar ook de CD&V van Schauvliege en Peeters moest algauw ondervinden dat de catch-all-strategieën die de CVP van weleer zo almachtig maakten vandaag vooral de eigen geloofwaardigheid verder aantasten. Enerzijds 'voor een stukje' beslissen en anderzijds 'een beetje' protesteren, zo werkt het dus niet meer in een mondige en geëmancipeerde samenleving. En dus moest Peeters alsnog uit het kreupelhout komen om de eenheid in zijn coalitie te herstellen. De schade is evenwel toegebracht: de allang gefluisterde verhalen over verdeeldheid en stuurloosheid in de Vlaamse regering zijn nu open en bloot geëtaleerd. En nog wel op het moment dat er eindelijk eens een belangrijke beslissing genomen is.

Aan de kwaliteit van die beslissing wordt fel en terecht getwijfeld. De bouw van Uplace is een slechte beslissing met een mogelijk dramatische impact op de mobiliteit, leefbaarheid en het economische weefsel van de Brabantse regio. Het opbod van megashoppingcentra - als Machelen het niet bouwt komen er wel een stuk of twee op Brussels grondgebied - is een economisch recept waarvan de houdbaarheidsdatum door de financieel-economische crisis wel eens achterhaald zou kunnen zijn. Meer dan jarenlange politieke dogma's of ecologisch pessimisme lijkt die crisis in vele hoofden een omslag bewerkstelligd te hebben naar duurzamer en zorgzamer consumeren. Misschien is dat een modegril, misschien wordt het een blijvende maatschappelijke breuklijn. Zeker is dat de goedkeuring van Uplace haaks staat op alle politieke beloftes om rekening te houden met die nieuwe tijden.

Bart Eeckhout
Chef M